Encara un an

Dins 3 jorns aurai 20 ans, constatacion lapidària, una annada de mai per ieu que foguèri pas jamai perturbat per l'encadenament dels ans mas bon 20 ans ! Sabi pas perqué mas i a un quicòm que truca. Un còp de mai lo luòc m'empacha de me liurar sus los estats d'èimes que me pòdan atraversar, veni d'agachar las autras productions dins lo cadre d'aquel exercici, soi obligat de dire qu'ai un pauc de laguis al subjècte de mon investiment, aimariái anar siá dins una via mai literària, siá dins un trabalh mai intim, confidencial, mas l'energia i es pas e se i a una causa qu'aquelas annadas m'an aprés es que soi pas qualq'un que se força, l'auto coercicion mentala foncciona pas e crèsi que lo potencial vertadièr d'aqueste blòg es pas pres de s'afirmir, Urosament que ia sonque una obligacion escolara e pas cap de lectors de deçaupre...
Soi agradablament susprés d'aquesta debuta d'annada de licéncia, me fau pas trop cagar en cors ( dedicàcia tot especiala per lo cors d'Aurelià qu'èra un moment de convivialitat agradable e per los texte de Mistral "Los Reis" que m'a definitivament reconciliat amb l'autor).
Per acabar vos vau liurar un remèdi magic per vòstra santat mentala, se vos desrevelhatz aclapat pel sòmi o se vos colgatz plen de desesper al subjècte de vòstra misèria existenciala vos prepausi de contemplar un cap d'òbra de sincronisacion (play back fabulós) e de poesia, amb un segond gras de lectura pas cap desirat per l'autor e coma se ditz sus YOUTUBE "Thanks for watching"

Festa de l'humanitat

Per aqueste primièr article, vos vau contar ma dimenjada parisenca; èri dins nòstra bèla capitala pendant tres jorns en fach per la fèsta de l'umanitat. Un viatge en trin agradiu (a ma drecha un jove paire e son dròlle que jetava un fum de causas sus los vesins de davant e de darrièr, agradiu d'observar, a l'esquèra un òme de gleisa un pauc sord mas fòrça interressant). Tres jorns de musica (Tiken Jah Fakoly, Kerry James e un fum de grops mai confidentials mas fòrça agradius tanben), de pastís, de rescontres, per far cort lo plaser de quitar la vida montpelhierenca per anar veire coma se fa la fèsta endacòm mai. de detalhs un autre jorn benlèu...

Se lo cal far alara...

Es l'ora de la dintrada per los estudiants de licéncia dos d'occitan e aquesta annada nos cal èsser estudiant (ja una causa malaisida per ieu) e m'anetz pas creire sociolinguista (ja una enquista demandada...), e tanben webmaster, ara avètz comprés aqueste blog es un devér... Bon, cal reconnèisser qu'es un exercici interressant. Anèm doncas !!! Amb tota la bona volontat qu'es mieuna va esser una capitada totala ^^...